Δεν γράφω ποιήματα
Λέξεις
σε κέραμους παλιές
χαράζω
Προσεκτικά μετά
και με ευλάβεια
στο χώμα
τις ενταφιάζω
Έτσι λειψό
θρυμματισμένο κι άνυδρο
κατανοώ
τον αμφορέα του κόσμου
Μα και στον έρωτα
ψάχνω ένα σπάραγμα
να συμπληρώσει
τα συντρίμμια
εντός μου

ΑΒ
Το ποίημα αυτό το εμπνεύστηκα όταν διάβασα το βιβλίο του Γιάννη Πατίλη, "Το σπασμένο είναι πιο ανθεκτικό.(Στίχοι και σκέψεις για την ηλικία των ερειπίων)", 2016, εκδόσεις Gutenberg