Πέμπτη 24 Μαΐου 2018



Τι λόγια να πει
το μαλθακό μας στήθος
το εκτεθειμένο μόνο στις
μυρωδιές της άνοιξης
Τι λόγια να αρθρώσει
το απύλωτο στόμα μας
που να σταθούν δίπλα
στις κραυγές του θανάτου
Μια μέρα η ζωή μας
στη ζυγαριά του πόνου
Μια μέρα λειψή
γεμάτη λόγια συμπαράστασης
λόγια κατανόησης
εξέγερσης
χωρίς μια έκρηξη καρδιάς
να τα υποστηρίζει
ΑΒ

Η παράσταση


Υπάρχουν μέρες
σκοτεινές, διαβρωτικές
που τις φωτίζει ένα κερί ή ένα λυχνάρι
Φως αμυδρό, ήσκιοι παντού,
θολές σκιές
Στο βάθος μια σκηνή που μας κοιτά
κι ένας σκυφτός απ’ την κουίντα
μουρμουρά
ένα σενάριο
που γράφτηκε για μας
κι ένας σκυφτός απ’ την κουίντα
μας καλεί
σ΄αυτόν τον θίασο σκιών
να ενταχθούμε
ΑΒ

Τόσο που


Τόσο που
σπαράζουμε τη σιωπή
συνθηματολογώντας
και φωνασκώντας
Έτσι που κραυγαλέα
αγορεύουμε
από τα μικρά μας βάθρα
με υποδείξεις, θεωρίες
κι απόψεις
μοιάζουμε πια μ’ αρένα
Και ως είθισται
σε τέτοια μέρη
σε λίγο θα φανούν
κι οι μονομάχοι

Τρίτη 8 Μαΐου 2018

Όσο κι αν προσέχουμε
τις λεπτομέρειες
πάντα θα μας ξεφεύγει
μια πόρτα
που θα τρίζει τις νύχτες
όταν φυσάει
και θα ξυπνά
τα φαντάσματα
ΑΒ
Μπήκε ο Μάιος
σχεδόν πανηγυρίζω
γέγηθα ζων
για τα τοπία τα ολάνθιστα
τ' αρώματα
της μέθης
του ήλιου το ζεστό
το φώς
μα προπαντός
γιατί τις τσέπες μου
έχω γεμίσει Απρίλη
ΑΒ

Είν΄ ένας σβώλος χώμα το κορμί μας
Το πρόσωπό μας τα λουλούδια που ανθίσαν
η τέχνη μας το άρωμα π' αφήσαν
πάνω στον άνεμο που φύσαγ' η ορμή μας
ΑΒ
Ερχόμουν 
από το σχολείο
κι έφερνα δυο λουλούδια
που έκοβα στο δρόμο
Ούτε που ήξερες
ότι ήταν γιορτή 
της μητέρας
Και σε μας 
το θύμιζε η δασκάλα
Μου έδινες φιλί
έβαζες τα λουλούδια
σ' ένα ποτήρι
και γέμιζες
τα πιάτα με φαγητό