Τα φιλήματα της βροχής

Πήρα τους δρόμους απόψε
για τα φιλήματα της βροχής
αυτά τα τρυφερά αγγίγματά της
στα μάτια και στα χείλη
το ηδονικό κύλισμα στην πλάτη
και στο στήθος
Μετά κάθισα
δίπλα σε μιά υδρορροή
και άκουσα το κονσέρτο της
ως το τέλος
Πόσο αδικημένη μελωδός
Όλοι προτιμούν τις συναυλίες
της θάλασσας
που είναι σκοτεινή
κι ανερμήνευτη
και περιφρονούν τη βροχούλα
που πλανόδια τραγουδά
έξω απ' τα παράθυρα
και μας νανουρίζει τα βράδια
που μας ξεπλένει χωρίς
ποτέ να πνίξει κανέναν
Έτσι όμως πάντα αδικούνταν
το ουσιαστικό
Φέτος θα το ομολογήσω
παραθέρισα στη βροχή
και νότισα ως το κόκαλο
στην αγάπη της

ΑΒ