Δεν διαβάζω παραμύθια
Πού και πού όμως μπαίνω σε ένα παραμύθι
Κλείνω απέξω τους γκρεμούς και τις φωτιές
Ακούω τους ψίθυρους της βελανιδιάς
Του πεύκου
Τα τριξίματα από τα τινάγματα των πουλιών
Το φουρφούρισμα της χλόης
Που αγκαλιάζει τα παπούτσια μου
Ανακαλύπτω άγνωστα χωριά
Πάω στις ίδιες γειτονιές από άλλους δρόμους
'Αλλες ώρες
Φορώ γυαλιά ηλίου
Τις συννεφιασμένες μέρες
Πίσω από τους σκυθρωπούς
Βλέπω πόνο
Και πίσω από τα χαμόγελα
Αγάπη
Όταν βγαίνω από το παραμύθι
Συνεπαρμένος
Ο γκρεμός μου φαίνεται σκαλοπάτι
Είναι του Αγιαννιού
Και πηδώ τις φωτιές ευτυχισμένος
Γιατί έχω περάσει ήδη στην ηλικία
Της ωριμότητας
Την παιδική

ΑΒ