Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου 2015

Τα βράδια 
που ξυπνάω ιδρωμένος
και γύρω το δωμάτιο φωτιά
βγάζω απ' τα μπαούλα 
της ψυχής μου
τα καλοκαίρια μου τα παιδικά
Τα βλέπω ν' ανεμίζουν
στο ταβάνι
σαν σημαιάκια στων αγίων
τις γιορτές
Πόσα ταξίδια 
το μυαλό μπορεί να κάνει
όταν ανοίγεται
στις θάλασσες του χθες
Μετά τα βλέφαρα σιγά σιγά 
βαραίνουν
κοιμάμαι όπως κοιμούνται τα μωρά
πού' ναι χορτάτα
και που πια δεν περιμένουν
τίποτα πέρα από του ύπνου
τη χαρά
ΑΒ


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου