Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 2015

Αμηχανία


"Πέρασα χαρές, γάμους, βαφτίσια
είδα εγγόνια και δισέγγονα
μα σαν να μην ήμουν εκεί"
εξομολογούνταν στη φίλη της
η ηλικιωμένη κυρία
και τα μάτια της έτρεχαν ασυγκράτητα
"Έχω χάσει παιδί, ένα καμάρι,
πώς να το ξεπεράσω"
κι αναφερόταν στον προ πολλών ετών
αυτόχειρα γιό της
Στο νου μου ήρθε μια καμένη από εμπρησμό
ελιά
που ξέμεινε
στις πλαγιές του Διστόμου
'Εστεκε εκεί βουβή κι αμέτοχη
μέσα στις χίλιες γλώσσες των εντόμων
στον οργασμό της μεθυσμένης άνοιξης
και στη χαρά της Ανάστασης

Α.Β

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου