Όταν νυχτώνει

Όταν νυχτώνει
στην πόλη χάνομαι
και με τους ήσκιους μου 
γίνομαι ένα
Τη νύχτα οσφραίνομαι
Στη νύχτ' αφήνομαι
Νιώθω την άνοιξη
Νιώθω κι εσένα
Όταν με φίλησες
κράτησα μέσα μου
απ' την ανάσα σου
την ευωδία
Ήσκιοι, ημίφωτα
άνοιξη πού 'ρχεται
φιλιών ανάμνηση
και νοσταλγία
Υγρός ο άνεμος
σφυρίζει επίμονα
έξω απ' το σπίτι σου
ένα τραγούδι
Θυσία του έρωτα
από τον κήπο σου
το πρώτο που άνθισε
μικρό λουλούδι

Αλέξανδρος Βαναργιώτης