Τραγούδια να περνούν οι μέρες

Είσαι μια θάλασσα
στου ουρανού την άκρη
μα ένα φθινόπωρο
τα μέσα σου βουρκώνει
Πού να αρχίζει ο καημός
και πού να τελειώνει
Απ’ τη ζωή ως το θάνατο
γλιστράμε σ’ ένα δάκρυ

Είσαι ένα κύμα
που υψώθηκε κι αφρίζει
Στη ράχη του βοριά ανέβηκε
και πάει
Κάπου θα βρεις μιά ακτή
που να σε αγαπάει
μια αγκαλιά που η αλμύρα
δεν θα τη φοβίζει
(Συγχωρήστε μου τις προσθαφαιρέσεις
Είναι παιχνίδι εν εξελίξει το τραγούδι
για να περνά η μέρα...)
ΑΒ