Κι όπως ταξιδεύαμε
τέλειωνε το φως
και μπαίναμε στη νύχτα
Και τότε έλαμψε
μέσα στην σύνθλιψη
των τοπίων
και των αισθημάτων
μια έγνοια μακρινή
Ένα πρόσωπο
ανάμεσα στο χθες
και το σήμερα
Ένα βλέμμα ανεπίδοτο
μα ελπιδοφόρο
με την ελπίδα που γεννά
κάποτε η ανάγκη
και το ανέφικτο

ΑΒ