Σιωπώ

Σιωπώ 
όταν φυσάει ξαφνικά
ένα αεράκι το απόγευμα ζεστό
με τόσ' αθώα γέλια παιδικά
με τόσο χθες και νοσταλγίες φορτωμένο
Σιωπώ
και ψάχνω μέσα μου να βρω
κάτω απ' τη σκόνη τόσης άχαρης ζωής
πίσω από ευτέλειες, συνήθειες κι ενοχές
κείνο το όνειρο
που κλαίει ματαιωμένο