ΣΠΙΤΙΑ ΠΟΥ ΤΑ ΚΑΤΟΙΚΗΣΕ Ο ΧΡΟΝΟΣ

ΣΠΙΤΙΑ ΠΟΥ ΤΑ ΚΑΤΟΙΚΗΣΕ Ο ΧΡΟΝΟΣ

Σαν τις γυναίκες του Μαρκόπουλου κρατούν
από όσους τα αγάπησαν μια θέρμη
έναν λυγμό μες στους καιρούς να παραδέρνει
και να θυμίζει πως οι άνθρωποι πονούν

Τώρα ο χρόνος τα 'χει κατοικήσει
ο έσχατος ο εραστής κι ο πρώτος
σαν γκρεμιστούν θα ακουστεί ο κρότος
από τα όνειρα που έχουν ξεψυχήσει