Εξακολουθώ να υπάρχω

Εξακολουθώ να υπάρχω
γιατί μερικές φορές μες στα στενά
μου γνέφουν ακόμη απλωμένες μπουγάδες
Μπορώ έτσι να ονειρεύομαι
τον καιρό που δεν μας είχε
η ζωή προσπεράσει

Μας προσπέρασε η ζωή
όπως τότε που άργησε
η μητέρα να 'ρθεί
και βλέπαμε από μακριά να φεύγει
το λεωφορείο που θα μας πήγαινε
για το καλοκαιρινό μπάνιο

Έσπασε το φράγμα του χρόνου
κι η μνήμη πλημμύρισε
πάνω απ' το αύριο

Δεν μεριμνήσαμε
επαρκώς
για μια βάρκα, μια σχεδία
ή ένα σωσίβιο

Δεν μεριμνήσαμε
επαρκώς
Από τώρα και στο εξής
θα παλεύουμε
γυμνοί με τα κύματα.

Αλέξανδρος Βαναργιώτης