Κάτι βολβοί
-θυμάμαι
έναν Σεπτέμβρη
τους έβαλες
Δεν σκέφτηκα ποτέ
ότι θα φύγεις
Ξερό το χώμα
κι εκείνοι
ξεχασμένοι
Και η αυλή σου
αφρόντιστη
πνιγμένη
μεσ' στους κισσούς
τ’ αγριόχορτα
τη σκόνη-
εδέησαν
την άνοιξη
κι ανθίσαν
Γέμισε
άρωμα και χρώματα
η αυλή
Φύτρωσαν
φρέζιες
γυάκινθοι
κυκλάμινα
-Έκλαιγα δίχως άμυνα-
Κίτρινοι νάρκισσοι στην άκρη
Και στην καρδιά
του παρτεριού
μια αγκαλιά
τουλίπες
Α.Β
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου