Η αγαπημένη της Τηθύος

Σαν το παιδί που κάνει ζαβολιές
απομακρύνθηκε πολύ απ' τη μητέρα
Kι εκεί στου πέλαγου τις εσχατιές
με μαστροπούς πώς να τα βγάλει πέρα;

Ήρθαν από Ανατολή και Δύση
κατακτητές με μάτια σκοτεινά
Κι ήτανε τόσο και πολύ το αλισβερίσι
που κατεβήκανε μετά κι απ' τον Βορρά

Αιώνες νταβατζήδες την εκδίδουν
Έγινε το κορμί της μια πληγή
Κι αφού συνέχεια κι οι φίλοι την προδίδουν
δεν ξέρει πια ποιον να εμπιστευτεί

Και δυστυχώς σε σπίτι επιταγμένο
δεν έχουν τα παιδιά επιλογές
Ή μαστροποί ή ήρωες, λέει το πεπρωμένο
καμιά φορά μπορεί και ποιητές

Αλέξανδρος Βαναργιώτης