Η τιμωρία

Τόσοι νεκροί
σαν τα πουλιά θα 'ρθούνε
και θα ραμφίζουν
το μυαλό σας κάθε βράδυ

νεκροταφεία θα γεμίσουν τα όνειρά σας
θα τρέμει η ψυχή σας το σκοτάδι

Το αίμα των αθώων θα σας πνίξει
σαν τη θηλιά τους θα σας σφίγγει η γραβάτα

κι όταν χυθεί του κόσμου το μελίσσι
σαν Αρδιαίους θα σας σέρνουνε στα βάτα

Το σεντόνι

Τα βράδια πριν κοιμηθώ 
ρίχνω επάνω μου καλού κακού
ένα λεπτό σεντόνι σκόνης 
Κάνει κρύο τα χαράματα 
όταν απ' τ' ανοικτά παράθυρα
εισβάλλει ψυχρό ρεύμα χρόνου
Αν σε βρει ασκεπή σε νεανικά όνειρα
ιδρωμένο από επιθυμίες και σχέδια
το πρωί ξυπνάς με πόνους επίγνωσης
στον αυχένα και στη μέση
οι αρθρώσεις σου τρίζουν μεταμέλεια
κι ο καθρέφτης του μπάνιου
σε κοιτάζει θλιμμένος