Τοιχογραφία της Ιεράς Μονής Διονυσίου του Αγίου Όρους
Δώσ' μου ένα νεύμα
μην αργείς
η νύχτα ερημιά παντού απλώνει
Πέφτει βαριά επάνω στις ψυχές
σαν μέγκενη τις σφίγγει και τις λιώνει
Έριξα την καρδιά μου στη σιωπή
λόγια χαράς δεν βγαίνουν απ’ το στόμα
Χιλιάδες γύρω οι νεκροί
έσυραν τις ελπίδες μου στο χώμα
Πες μου από πού να κρατηθώ;
Ο φόβος χάσκει σαν πηγάδι εντός μου
Και σκέφτομαι ποιο νά'ναι πιο βαθύ
το φρέαρ της αβύσσου ή του κόσμου;
Αλέξανδρος Βαναργιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου