Δεν αγνοούσε ο Ξέρξης
ούτε στον Άθω 
του Μαρδόνιου τα ναυάγια 
ούτε στον Μαραθώνα
την ταπείνωση του Άγη
Μα είν' η έκσταση
που η δύναμη σε φέρνει
κι όλο ξεχνάς
του Αχιλλέα 
τη φτέρνα
και τα μικρά κενά
πού χουν οι πανοπλίες
και βρίσκουν δρόμο 
του Δαβίδ οι πέτρες
Κι έτσι τα παίγνια των Ελλήνων
δεν τα είδε
που τον εφέλκυσαν
κοντά στη Σαλαμίνα
Κι η θάλασσα που έδειρε
φριχτά τον τιμωρούσε
Στενή λουρίδα, βούρδουλας
τα πλοία του ρουφούσε
Υψώνονταν το Αιγάλεω
καλύτερα να δει
κι ο Αρτάβανος ο Υρκανός
τρόχιζε το μαχαίρι

Α. Βαναργιώτης