Η πτήση

Ανέβηκα στον αετό
Πιάστηκα από το γερό λαιμό του
Ήξερα το τίμημα
Μου το είπε παλιά η μητέρα με παραμύθι
"Πρέπει να τον ταΐζεις με τις σάρκες σου"
Πετάμε χρόνια
Το σκοτάδι πυκνό
Το πηγάδι ατέλειωτο
Το σώμα μου γεμάτο πληγές
Φως πουθενά
Κάπου εδώ νομίζω
τελειώνουν τα παραμύθια
"Το έζησαν αυτοί καλά
κι εμείς καλύτερα"
είναι η απελπισία
που προσπάθησε η μάνα
να κρύψει