Σαν των μαρτύρων τις στρατιές

Τώρα που ανθίζει η μοναξιά
σε πάρκα και πλατείες
Στείλε, Θεέ μου, μια αγκαλιά
να λιγοστέψει η ερημιά
στου κόσμου τους παρίες

Τις μέρες κάνουνε ουρές
έξω από δήμους κι εκκλησιές
κάτι να φάνε
Τις νύχτες βγαίνουν σαν σκιές
σαν των μαρτύρων τις στρατιές
και τριγυρνάνε

Ψύχρανε κι άλλο ο καιρός
Έχουμε ανάγκη λίγο φως
Στις αμαρτίες μας, Θεέ μου, μη σταθείς

Στείλε έναν άνθρωπο, Θεέ μου, ένα χέρι
να γεννηθεί ελπίδα νά 'ρθει καλοκαίρι
στις πληγωμένες μας καρδιές ν' αναστηθείς

Αλέξανδρος Βαναργιώτης