Πέμπτη 23 Ιουνίου 2016

Σκωπτικό


Τρελάθηκαν
οι λέξεις
στις γιορτές
και κατεβήκαν
σ' απεργία διαρκείας
Ζητούν βαρέα
κι ανθυγιεινά
Απλήρωτες παλιές
υπερωρίες
Χρόνια κι εγώ
παιδί της αγοράς
τις έμαθα τις κούφιες
ρητορείες
Παίρνω το ύφος
τεθλιμμένου συγγενή
και για μνημόνια μιλώ
και αβαρίες
για χρέη που τα φάγαμε μαζί
για μεταρρύθμιση στο χώρο
της παιδείας
Είναι άμαθες
από μαλαγανιά
τις πείθω
και δουλεύουν πια
σαν σκλάβοι
και επειδή
στα μάτια με κοιτούν
τα βράδια
τις κλειδώνω
στο σκοτάδι.

ΑΒ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου