Η βοή του χρόνου

Ξάπλωσες στη γη
ομορφιά του Αυγούστου
Άκουσες βοή
απ’ τα πρωτοβρόχια
Άνεμοι καιροί
βρώσαν το κορμί σου
Οι ακροπαριές
ραγισμένα φύλλα
Στάλες η βροχή
ράντισε τα χείλη
Βούρκωσε η γη
βούρκωσαν κι οι μέρες
Πόσο μυστικά
μες στο καλοκαίρι
Έφερε ο νοτιάς
φθινοπώρου ρίγη

Αλέξανδρος Βαναργιώτης