Ασκήσεις γραφής

Σαν το βαρέλι
που κυλάει σε πλαγιά
όλη η ζωή
και φτάσαμε
στον πάτο
Κύματα άσπρα
τα σγουρά σου τα μαλλιά
και το κουράγιο
πού 'δειχνες
φευγάτο
Αντλιοστάσιο
που στέρεψ' η καρδιά
Μοιάζεις με σπίτι
που κουράστηκε
και γέρνει
Σκορπάει έρωτα
τ' Απρίλη η μυρωδιά
Λεωφορείο
που περνά
και δεν σε παίρνει
Πίσω σου πια
πολλοί χαιρετισμοί
Μπροστά
λίγες αδάκρυτες
ημέρες
Πληθύνανε
οι αναστεναγμοί
Τρίζουν τα κόκαλα
κακόηχες
φλογέρες
Γυρνάς το σούρουπο
από την αγορά
κι όταν νυχτώνει
στην ψυχή σου
κάνει κρύο
Ένας καφές
η μόνη σου χαρά
Αντί για "γειά"
στους φίλους λες
"αντίο"

Αλέξανδρος Βαναργιώτης