Φύγατε
χωρίς μία υπόσχεση
πως θα ξαναβρεθούμε
Κάθομαι τώρα στην αυλή
με έναν άνεμο σουγιά
να με παιδεύει
και μία άνοιξη παιδί
που βάφει κόκκινα τα γκρι
και σας γυρεύει
Αναζητώ
μνήμες επάνω στις παρειές
απ' τα φιλιά σας
Κι ακούγεται από μακριά
του γκιώνη η στριγκή φωνή
θλιμμένη
Κι ένα σκυλί που αλυχτά
στα δυο μου σκίζει την ψυχή
την πικραμένη
Αλέξανδρος Βαναργιώτη
χωρίς μία υπόσχεση
πως θα ξαναβρεθούμε
Κάθομαι τώρα στην αυλή
με έναν άνεμο σουγιά
να με παιδεύει
και μία άνοιξη παιδί
που βάφει κόκκινα τα γκρι
και σας γυρεύει
Αναζητώ
μνήμες επάνω στις παρειές
απ' τα φιλιά σας
Κι ακούγεται από μακριά
του γκιώνη η στριγκή φωνή
θλιμμένη
Κι ένα σκυλί που αλυχτά
στα δυο μου σκίζει την ψυχή
την πικραμένη
Αλέξανδρος Βαναργιώτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου