Οι τσέπες

Κρύβω συχνά
τα μακριά μου χέρια
στις τσέπες
Κάποτε ήταν άδειες
Έβραζε όμως
κάτω από το λεπτό τους
ύφασμα
γεμάτο σφρίγος
το σώμα μου
Τώρα γεμάτες αποδείξεις
και κέρματα
βαραίνουν και σκίζονται
Κι αναρριγώ
στην ψαύση
των χεριών
στην κρύα κι ανόρεχτη
σάρκα
τη σάρκα μου

Αλέξανδρος Βαναργιώτης