Είναι η μόνη μέρα
που τολμάμε
να σ' αγγίξουμε, Κύριε
Η μόνη μέρα που δειλά
σε σηκώνουμε στους ώμους
Ξέρουμε πια ότι καταλαβαίνεις
τη φρίκη της θνητότητας
την οδύνη και την ταπείνωση
της πονεμένης σάρκας
Κι όταν είπες εκείνο το
ει δυνατόν παρελθέτω απ' εμού
πόσο δικό μας
σε νιώσαμε, Κύριε
πόσο έναν από μας

Α.Β