Την αντίπερα όχθη
ονειρευόμαστε
την κρυμμένη
στα φυλλώματα
την αφανή και σκοτεινή
του φεγγαριού την όψη
Εκεί το κατοικητήριο της ελπίδας
Εκεί το καταφύγιο της φαντασίας
Πίσω η στέρηση
η Τροία που καίγεται
Μπροστά ο γλυκασμός
των λωτών
τα παχιά βόδια του Ήλιου
οι πλούσιοι Φαίακες
Τα άλλα
μας ξεφεύγουν
διαρκώς
Οι χαμένοι σύντροφοι
οι συμπληγάδες
και οι Κύκλωπες
κι εκείνες
οι βαριές μετά
της μνήμης
Ερινύες
ΑΒ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου