Μοιάζαμε
πολύ μοιάζαμε
όπως οι φύτρες
των φυτών
και οι σταγόνες της βροχής
Τόσο αθώα η χαρά μας
και η λαχτάρα για παιχνίδι
Τόσο ευάλωτοι στο μάλωμα
Τόσο μαθημένοι να σκύβουμε
από ντροπή το κεφάλι
Μοιάζαμε
πολύ μοιάζαμε
καθώς τρέχαμε
στα λιβάδια της αγάπης
Τότε που δεν ήμασταν ακόμη
άντρας και γυναίκα
που δεν είχαμε γίνει
εγώ κι εσύ
και δεν ξέραμε
πως μας ετοίμαζαν
για την αρένα
των μονομάχων
Αλέξανδρος Βαναργιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου